Het Belgian National Orchestra werkt met twee concertmeesters, die elkaar afwisselen. Alexei Moshkov, afkomstig uit Oezbekistan, vierde onlangs zijn 25-jarig jubileum. Misako Akama, afkomstig uit Japan, begint nu aan haar derde seizoen. Een interview met beide concertmeesters!

Hoe zijn jullie ooit bij het Belgian National Orchestra terechtgekomen?

Misako Akama: Ik heb van 2013 tot 2019 aan het conservatorium in Parijs gestudeerd, en vervolgens tot 2021 aan het conservatorium van Köln. Tijdens deze studies en ook mijn werk als eerste soloviool in het orkest van de laureaten van het conservatorium van Parijs, zocht ik naar een vaste aanstelling in Franstalig gebied. Op een dag kwam ik in Brussel terecht en daar zag ik toevallig een affiche hangen van het Belgian National Orchestra. Dat was mijn eerste ontmoeting met het orkest! In 2021 deed ik auditie en sindsdien ben ik aan de slag bij het orkest. De voorbije jaren heb ik al ontzettend veel bijgeleerd.

Alexei Moshkov: Ik deed auditie in 1998. Daarvoor werkte ik drie jaar lang in Frankrijk als lid van een strijksextet. Ervaring opdoen als concertmeester is niet eenvoudig. Toen ik aan de job begon, was alles heel erg nieuw voor mij. Gelukkig stonden er veel collega’s klaar om me op weg te helpen. Ik ben in mijn eerste jaren hier zeer goed verwelkomd geweest, dat was erg sympathiek. Mijn medemuzikanten wil ik hiervoor nog eens hartelijk bedanken!

Alexei, hoe is het orkest doorheen al die jaren geëvolueerd?

Alexei Moshkov: Het orkest is een levend organisme dat voortdurend veranderd. Enerzijds omdat het is samengesteld uit mensen, die komen en gaan. Meer dan de helft van de orkestleden nu zijn mensen die na mij zijn begonnen. Anderzijds is de chef-dirigent ook heel erg bepalend. De eerste waarmee ik heb samengewerkt,  was Yuri Simonov. Hij zette het orkest op punt voor de uitvoering van grote symfonische werken: onder andere van Richard Strauss, van Shostakovich en van Tchaikovsky. Daarna kwam Mikko Franck. Met hem hebben we alle symfonieën van Sibelius gedaan en daarnaast ook heel wat werk gespeeld van Einojuhani Rautavaara, een Fins hedendaags componist die een persoonlijke kennis was van Mikko Franck. Zijn klank was transparanter, polyfoner en meer lineair. Van 2007 tot 2012 was Walter Weller chef-dirigent – een briljant man! Hij is nog concertmeester geweest van de Wiener Philharmoniker en sloeg een meer klassieke richting in met uitvoeringen van de symfonieën van Schubert, Schumann en Brahms. Ook Franse muziek zoals die van Ravel en van Debussy lag hem nauw aan het hart. En zo evolueert een orkest in haar klank steeds verder, als een levend organisme.

Naar welk concerten kijken jullie zelf het meeste uit?

Misako Akama: Het Tristan und Isolde-concert begin december zal bijzonder spannend zijn! We spelen een arrangement van Henk de Vlieger, waarvan we twee jaar geleden ook al een arrangement van Die Meistersinger von Nürnberg speelden. Dat was een fantastische ervaring, zeker omdat Antony Hermus, die ook Tristan und Isolde zal dirigeren, over heel erg veel kennis beschikt wat de muziek van Wagner betreft. Daarnaast kijk ik ook uit naar het concert met pianist Kirill Gerstein op 17 december. Het vorige concert dat hij met ons speelde, anderhalf jaar geleden met Thomas Adès als dirigent, was zeer inspirerend. Kirill Gerstein is een muzikant die heel erg openstaat voor experiment. Met hem wordt het nooit saai om samen te spelen!

Alexei Moshkov: Ik kijk erg uit naar de Messiah van Handel die we op 12 november zullen uitvoeren. Voor een symfonisch orkest als het onze, meer gewend om bijvoorbeeld Mahlersymfonieën te spelen, mag dat in eerste instantie misschien een rare keuze lijken. Messiah is echter Handels meest romantische werk, met groot koor en solisten. Als er één werk is van hem dat we kunnen uitvoeren, dan is dat het wel. Het wordt een erg interessant experiment voor ons orkest om Handels drie uur lang durende magnum opus in Bozar te brengen! Anderzijds verheug ik me ook op de Derde symfonie van Carl Nielsen, gedirigeerd door Michael Schønwandt op 24 november. Die muziek is hem, als Deen, op het lijf geschreven. Hij is een specialist in de muziek van Carl Nielsen. En het contact tussen Michael Schønwandt en het orkest is ook zeer goed!

Misako, hoe typeer je onze drie vaste dirigenten?

Misako Akama: Antony Hermus is een fantastisch communicator. Hij praat met elke muzikant en dat werkt erg verbindend. Het is een geschenk om hem als chef-dirigent te hebben! Roberto González-Monjas, onze eerste gastdirigent, is iemand die heel goed luistert naar wat er op het podium gebeurt en tegelijkertijd heel instinctief is en zeer duidelijk in zijn muzikale ideeën. Dit seizoen geeft hij met ons een concert waarbij hij als solist een vioolconcerto van Mozart uitvoert en zelf ook dirigeert. Daar kijk ik erg naar uit! En Michael Schønwandt, geassocieerd dirigent, heeft een heel erg warme persoonlijkheid. Je kan niet anders dan hem bewonderen: voor zijn warmte, zijn menselijkheid, maar ook voor zijn aandacht voor detail en zijn immense kennis van het ambacht. Ja, het zijn drie heel erg verschillende persoonlijkheden, die het orkest elk op hun eigen manier laten groeien.

Je hebt zelf in Moskou gestudeerd, Alexei. Het Belgian National Orchestra voert ondanks de oorlog in Oekraïne nog altijd erg veel Russische muziek uit. Hoe kijk je daar tegenaan?

Alexei Moshkov: We voeren binnenkort inderdaad de Achtste symfonie van Shostakovich uit. Zij schreeuwt het uit en klaagt het onrecht aan dat toen geschiedde: de verdrukking van mensen, het totalitaire regime. Shostakovich stelt in dat werk universele vragen, dezelfde vragen die Shakespeare en Sophocles gesteld hebben. Enkel de taal verschilt. Dat is hetzelfde bij Prokofiev, Khachaturian, noem maar op, de hele plejade Russische componisten. Net nu moeten we die werken blijven opvoeren!

Wat doen jullie als jullie niet met muziek bezig zijn?

Misako Akama: Wanneer ik tijd heb, hou ik er enorm van om met gedurende twee à drie uur onder te dompelen in een boek. Dat ontspant me heel erg omdat het me toelaat in een andere wereld te zijn. Ik onderhoud zelfs een (anoniem) Instagram-account over de boeken die ik lees. Het boek waarin ik nu bezig ben? Haruki Murakami’s 1Q84!

Alexei Moshkov: Ik ben oorspronkelijk afkomstig uit Oezbekistan, vroeger deel van de Sovjet-Unie, vandaag een onafhankelijk land. Wanneer ik niet met muziek bezig ben, hou ik er erg van om traditionele gerechten uit mijn thuisland klaar te maken. Oezbehikstan heeft een heel rijke en goede keuken. Bijna alle mannen kunnen er goed koken!

 

Meer informatie over het concert 'Messiah' op 12 november.

Meer informatie over het concert 'Tristan und Isolde' op 17 december.

 

door Mien Bogaert