Mahlers Vijfde Symfonie doorkruist stormachtige diepten om een triomfantelijk licht te bereiken. Een aangrijpende reis die de passie en de eeuwige kracht van het leven viert.
In zijn eerste vier symfonieën onderzoekt Gustav Mahler het menselijk bestaan, getekend door machteloosheid en onrecht, en vertaalt dit in een muziek met sarcastische accenten, die de culturele spanningen van het fin-de-siècle Wenen weerspiegelt. Zijn Vijfde Symfonie, volledig instrumentaal, vormt een stijlbreuk en een conceptuele wending: virtuozer, polyfoner, introspectiever en zonder expliciet programma. Gecomponeerd tijdens een beslissende zomer waarin hij Alma Schindler ontmoette — aan wie het Adagietto vermoedelijk is opgedragen — evolueert dit vijfdelige werk van een treurmars naar een triomfantelijke finale. Volgens een Beethoveniaans model creëert Mahler een innerlijk verhaal waarin de mens het aardse lijden overstijgt om spirituele verlossing te vinden — een ware muzikale opstijging naar het licht.
Met dank aan de spelers van de Nationale Loterij.