Geassocieerd dirigent Michael Schønwandt begint dit concert met enkele hoogtepunten uit het ballet Callirhoë van de Franse pianiste en componiste Cécile Chaminade. Dit werk over de naiade Callirhoë – dochter van de riviergod Acheloüs – ging in 1888 in Marseille in première en werd in korte tijd maar liefst 200 keer opgevoerd.
Stravinsky’s Vioolconcerto in D put geen inspiratie uit de grote werken van het repertoire, zoals de vioolconcerti van Mozart, Beethoven en Brahms. De titels van de vier delen – Toccata, Aria I, Aria II en Capriccio – verwijzen naar Bach en de muziek zelf doet dat ook. “Mijn favoriete soloconcert van Bach is dat voor twee violen,” zo liet Stravinsky ooit optekenen. Getuige daarvan is het laatste deel van zijn eigen vioolconcerto, waarin de soloviool in duet gaat met een viool uit het orkest. Stravinsky’s Vioolconcerto bevat ook andere duetcombinaties en de textuur van de muziek is meer kamermuziekachtig dan orkestraal. Het door en door neoklassieke werk, in 1931 geschreven voor de jonge Pools-Amerikaanse violist Samuel Dushkin, is intussen uitgegroeid tot een van Stravinsky’s meest geliefde composities.
Scheherazade is zonder twijfel het bekendste werk van de Russische componist Nikolai Rimsky-Korsakov. Geïnspireerd door de Vertellingen van duizend-en-één nacht schreef hij deze vierdelige symfonische suite in de zomer van 1888. De solo viool kan in verbinding gebracht worden met Scheherazade, de Perzische vrouw die door het vertellen van spannende verhalen haar executie dag na dag weet uit te stellen. Rimsky-Korsakov vertelt met zijn symfonische suite geen concrete verhalen, maar roept wel, met behulp van een rijke instrumentatie, een tot de verbeelding sprekende, oriëntalistische sprookjeswereld op.
Gerealiseerd met steun van de Belgische taxshelter via Casa Kafka Pictures.
