Tussen de concertaankondigingen door vindt u in onze nieuwe seizoensbrochure ‘Promised Land’ heel wat foto’s van Brusselse street art. Deze werden genomen door de Belgische fotografe Nafissa Yaouba. Misschien wel het meest tot de verbeelding sprekend, is de cover: een foto van een magnifieke muurschildering die in 2017 op een gevel vlakbij station Vorst-Oost door Samuel Idmtal, Orlando Kintero en Julia Eva Perez werd aangebracht. Het thema? Brussel als wereldstad – of hoe nieuwkomers de stad dagelijks kleuren en verrijken, hier uitgedrukt door een jonge vrouw die met een penseel in de hand de grijze Brusselse huizen één na één kleur geeft. Deze en andere werken vormden voor Nafissa Yaouba het uitgangspunt voor een indringende fotoreeks rond het thema ‘Promised Land’.

Een paar jaar geleden gooide Nafissa Yaouba, haar leven – met een man, een huis, twee kinderen en een job in de verkoop – radicaal om. Ze kocht een digitaal fototoestel aan en begon portretten van vrouwen te maken. Tijdens de coronacrisis richtte ze de vzw Women We Share op. Het doel? Sterke vrouwen en wat ze dagdagelijks doen met behulp van het medium fotografie op het voorplan zetten. Dit vanuit de overtuiging dat creatieve, innoverende en visionaire vrouwen steeds bestaan hebben maar dat de geschiedenis hen vaak naar de achtergrond heeft verdrongen. Women We Share, ondertussen een collectief van fotografen, brengt gezichten van tijdsgenoten in beeld die de codes van onze samenleving in beweging brengen. Persoonlijkheden die iets betekenen op sportief, cultureel of ondernemingsvlak. Vrouwen die hun geschiedenis schrijven. Het fotografisch werk van Women We Share toont ze in majestueuze zetels, voordien enkel gereserveerd voor daadkrachtige mannen, of met spandoeken in de hand.

In opdracht van het Belgian National Orchestra ging Nafissa Yaouba in Brussel op zoek naar street art rond het thema ‘Promised Land’. Wat dat ‘beloofde land’ voor haar inhoudt? Zij realiseert haar beloofde land door middel van de fotografie. En in Brussel ziet ze het beloofde land van andere kunstenaars niet zelden gevisualiseerd in street art, een scène waarmee ze al jaren erg vertrouwd is. “Een bijzonder medium,” zo vertelt Nafissa Yaouba, “want street art kan anderzijds heel ‘underground’ zijn, anderzijds hangen sommige street art-werken nu in galerijen en worden voor ongelofelijk veel geld verkocht”. In de fotoreeks die ze voor het Belgian National Orchestra maakte, wisselen bekende en minder bekende werken, officieel in opdracht gegeven en in één nacht plots ontstane werken, elkaar af.

Het mooie aan street art is dat het werk ‘an sich’ eigenlijk niet te fotografen valt: steeds is er een wisselwerking met de omgeving. De muur waarop het werk zich bevindt, de kabels en goten die het werk doorkruisen, het balkon van waarop gefotografeerd wordt, de lucht en het licht op het moment dat de foto wordt gemaakt … “Ik wou voor deze reeks rond vrijheid werken,” zo vertelt Nafissa Yaouba, “en daarvoor maakte ik gebruik van street art en van de hemel.” Het ‘golden hour’ – één uur na zonsopkomst of één uur voor zonsondergang – was het perfecte moment voor heel wat foto’s. “Street art is op zijn mooiste als de nacht er langzaam op neerdaalt.”