Fête de la Musique

Bozar
Brussel
wo 21.06.23 20:00

Felix Mendelssohn, A Midsummer Night’s Dream Suite

Carl Maria von Weber, Bassoon Concerto in F Major, Op. 75

Felix Mendelssohn, Symphony No. 5 in D major / D minor, Op. 107, “Reformation”

Zijn hele leven lang werd Mendelssohn gefascineerd door het werk van Shakespeare. Op 17-jarige leeftijd schreef hij, na het lezen van een Duitse vertaling, een concertouverture tot de romantische komedie A Midsummer Night’s Dream. Vele jaren later componeerde Mendelssohn op vraag van de koning van Pruisen hiervoor ook nog eens toneelmuziek voor orkest en koor. Daarin verwerkte hij de concertouverture die hij op jonge leeftijd had geschreven. De louter instrumentale delen van deze toneelmuziek vormen, achter elkaar gespeeld, een sprookjesachtige, vierdelige suite waarvan de Trouwmars eenieder bekend in de oren zal klinken.

Carl Maria von Weber maakte voornamelijk naam als operadirigent en -componist. Zijn magnus opus, de romantische griezelopera Der Freischutz, is de Duitse nationale opera bij uitstek. In 1811 reisde Weber naar München. Na daar eerst meerdere klarinetconcerto’s te hebben gecomponeerd, kreeg hij ook de opdracht voor een fagotconcerto. Weber leverde een partituur af die algauw een van de sleutelwerken van het fagotrepertoire werd. Zijn gevoel voor drama brengt luisteraars tot op het puntje van hun stoel, zowel tijdens de martiale eerste beweging, het innige tweede deel – dat ook een Italiaanse opera-aria had kunnen zijn – als ook het lichtvoetige rondo dat de fagotsolist alle kansen biedt om zijn virtuositeit te tonen.

Mendelssohns Vijfde symfonie lag lange tijd ergens vergeten in een lade. Ze werd in 1830 gecomponeerd ter gelegenheid van de driehonderdste verjaardag van een uiterst belangrijk moment voor de reformatorische beweging: de presentatie van de Augsburgse belijdenis aan Keizer Karel V. Mendelssohn slaagde er door ziekte echter niet in om de partituur tijdig te voltooien. Pas twee jaar na de feestelijkheden werd de symfonie één keer in Berlijn opgevoerd. Doordat de compositie wemelt van de verwijzingen naar het Lutherse geloof was het niet evident om de zogenaamde Reformations-Sinfonie ook in Londen en in Parijs opgevoerd te krijgen. Zo weerklinkt in het eerste deel het ‘Dresdner Amen’ (dat Wagner later als graalsmotief in Parsifal gebruikt) en is de laatste beweging gebaseerd op Luthers koraal Ein fester Burg ist unser Gott.

 

Michael Schønwandt, dirigent
Gordon Fantini, fagot

Artiesten

Gordon Fantini

Aanvoerder 1ste solist